به گزارش ۸دی،کرم ابریشم درواقع پیله تنیده شده توسط نوزاد پروانه است که از آن نخ و نهایتاً منسوجات ابریشمی تهیه می شود.
پرورش کرم ابریشم و صنعت نوغانداری از گذشته های بسیار دور در ایران متداول بوده و خوشبختانه فراوانی آن در مناطق شمالی کشور بیش از دیگر نقاط است.
پرورش و تولید پیله ابریشم در شفت در تاروپود اقتصاد و فرهنگ مردمان این دیار تنیده شده و به گفته سالخوردگان این صنعت، روزی نوغانداری شغل شماره یک شفتی ها بوده است.
فعالان نوغانداری در شفت گفته اند پرورش کرم ابریشم درگذشته نه چندان دور شغل نخست آن ها بوده و از این راه امرار و معاش می کردند.
آن ها دلیل اشتغال خود در پرورش کرم ابریشم را سودآوری بیشتر این محصول عنوان کرده و معتقدند آلان هم اگر این بخش موردتوجه قرار بگیرد بدون شک توانایی جایگزین شدن کشت برنج را دارد.
عده ای دیگر از نوغانداران شفتی نیز از وجود دلالان در این صنعت گلایه مندند و خواستار تمهید مقدمات سازوکاری برای فروش و عرضه مستقیم پیله تولیدشده شان هستند.
البته پایین بودن نرخ پیله تر ابریشم در مقایسه با هزینه های تولید و همچنین توسعه توتستان از دیگر دغدغه های فعالان و بهره برداران نوغانداری در شفت است.
نکته حائز اهمیت دیگر در کنار مزیت اقتصادی نوغانداری، اتحاد و همدلی ایجادشده بین بهره برداران و مردمان اعم از خویشان و همسایگان آن ها است که در پیله چینی(جدا کردن پیله ها از شاخ و برگ های به جای مانده) به اوج خود می رسد.
البته آداب ورسوم قابل توجهی در بین مردم شفت به ویژه بهره برداران نوغانداری وجود دارد که نشان می دهد صنعت نوغانداری در زندگی مردمان این سرزمین جایگاه ویژه ای داشته که در این مجال مرور آن ها میسر نیست.
اگرچه اکنون از میزان علاقه مردم شفت به پرورش کرم ابریشم کاسته شده و مانند گذشته نیست اما هنوز این صنعت در سرزمین آب و آیینه و آفتاب زنده و پویا است .
به گفته مسئولین شهرستان شفت، این شهرستان دارای ۵۵۰ هکتار توتستان است و بیش از دو هزار و ۲۰۰ بهره بردار صنعت نوغانداری دارد.
جهاد کشاورزی شفت و نهادهای وابسته به آن در سال جاری بالغ بر ۴۰۰۰ جعبه تخم نوغان بین کشاورزان این منطقه توزیع کرده اند و پیش بینی می شود بالغ بر ۱۵۰ تن پیله تر در این شهرستان تولید شود.
علاقه و همچنین فعالیت بهره برداران در صنعت نوغانداری شفت نشان می دهد این صنعت در این شهرستان ظرفیت توسعه را دارد.
در نظر گرفتن تسهیلات ارزان و بلندمدت، حذف دلالان با ایجاد بازارهای مستقیم و همچنین افزایش نرخ خرید تضمینی می تواند عاملی مؤثر در افزایش تولید و نهایتاً ارزش آفرینی نوغانداری در شفت شود.
حمایت از صنعت نوغانداری و پشتیبانی ها و مانع زدایی ها در این خصوص امری است که بی شک موجب تحقق اقتصاد مقاومتی شده و افزایش رضایتمندی بهره برداران و نهایتاً توسعه این صنعت بومی را در بر خواهد داشت.