جستجوگر خبری شهرستان شفت

به گزارش ۸دی،امسال تابستان، زودتر فرا رسیده است. خشکسالی و کاهش بارندگی از یک طرف و گرمای طاقت فرسای هوا از سوی دیگر، چاره ای نمی گذارد تا هر زمان فرصت یافتیم، به کوه های گیلان پناه بریم و قطعی های مکرر برق ...

به گزارش ۸دی،امسال تابستان، زودتر فرا رسیده است. خشکسالی و کاهش بارندگی از یک طرف و گرمای طاقت فرسای هوا از سوی دیگر، چاره ای نمی گذارد تا هر زمان فرصت یافتیم، به کوه های گیلان پناه بریم و قطعی های مکرر برق و آب را با آبشارها و رودخانه ها جبران کنیم. اگرچه در اثر خشکسالی های چندسال اخیر، دبی آب رودخانه ها هم کاهش یافته است.

دهستان های سیاهمزگی و سفید مزگی در شهرستان شفت و کوه های مشرف به آن مکان خوبی برای یک ظهر گرم تابستانی است. این سرزمین زیبا را باید سرزمین آبشارها نامید.

در مسیر راه از روستای «شالما» در سفید مزگی تا «خرمکش» در دره سیاهمزگی، آبشارهای زیادی است؛ «آبشار وَزَن بن و آبشار لاس پشت در روستای لپوندان، آبشار خالی نسا در روستای مزگده، آبشار دره کش و سیاکش نرسیده به حاجی آباد و آبشار دودوزن در روستای خرمکش»، تنها برخی از آبشارهای معروف این منطقه است.

اما اتراق در جوار آبشار سیاکش، تنها تجربه خنکای آب در تابستان شرجی نیست، چه در این محدوده، کوه های بلند و درختان انبوه به حدی است که در روز، کمتر از چند ساعت آفتاب می تابد. شهرستان شفت، ترکیبی از کوه و جلگه است. از ابتدای دهستان شالما، جلگه های زیبای شفت سبزِ سبز دیده می شود و ساقه های برنج پای در آب و سر به آفتاب، قد می کشند.

روستای شالما، زادگاه پزشک خیر و انسان دوستی است که یک روز در هفته بیماران را در مطب خود در سبزه میدان رشت رایگان مداوا می کرد و هر زمان فرصت می یافت، برای مداوای هم محلی های خود به شالما بر می گشت. دکتر رضی شبان، تنها یک پزشک نبود، به گفته نادر افشاریان، نویسنده کتاب تاریخ شفت، خیّر نیکوکاری بود که مدرسه ای را در زادگاهش بنا نهاد. او همچنین مدیرمسئول و صاحب امتیاز «جریده شبان» بود که به خاطر مقاله های انتقادی و تند در حمایت از ملی شدن نفت، دفتر روزنامه اش را به آتش کشیدند.

بعد از شالما به سمت سیاهمزگی می روم. دهستان سیاهمزگی، شامل چهار روستا به نام های «مزگده، علیسرا، توسه و خرمکش» است. برخلاف سفیدمزگی، سیاهمزگی در بلندترین نقطه جغرافیایی شفت با جنگل های انبوه و آبشارهای زیبا در پایین دست و مرتع و چراگاه هایی در بالادست تشکیل شده است. با این حال با سفر به سفید مزگی و سیاه مزگی، به لحاظ جغرافیایی نیز معنی واژه ها را در می یابید.

در سفیدمزگی که از جلگه شالما آغاز می شود، آفتاب به شدت می تابد و در دره سیاهمزگی، جنگل ها چنان انبوه و تو درتو هستند، که بیشتر اوقات به تاریکی می زند. ابتدای سیاهمزگی با روستای علیسرا، آغاز می شود. روبروی رودخانه سیاهمزگی، مسجد بزرگ روستاست و نزدیک به آن دبستانی که به نام «نقدعلی سیاهمزگی»، نامگذاری شده است. بر اساس کتاب صادق مهرنوش، نقدعلی سیاهمزگی یکی از تفنگداران معروف سیاهمزگی در طول جنبش جنگل بود. او همچنین راز دار «میرزاکوچک جنگلی» بود.

بعد از علیسرا، به سمت روستای «مزگده، » می روم. با گذر از پل آهنی و در دل باغ های چای، آبشار خالی نسا، از یک صخره سنگی فرو می ریزد. اما در باغ های چای که مالک خصوصی دارد، نمی توان ساعاتی به آسودگی سپری کرد. بالاتر از روستای مزگده و در ادامه جاده اصلی، به روستای حاجی آباد می رسیم. روستایی در جوار یکی از شعبه های رودخانه سیاهمزگی که آلاچیق های چوبی را برای اسکان موقت مسافران در کنار رودخانه ساخته اند.

نزدیک به درب یکی از همین خانه های روستایی، انگار راسوی بیجانی با دندان های تیزش افتاده است. پسر نوجوانی که به دفاع از خود راسو را کشته بود، از در بیرون آمد و گردن خون آلودش را نشان داد که جای چنگ و دندان راسو بر روی آن مانده است. او که تازه از بیمارستان بازگشته بود، درباره مرگ این حیوان گفت: دیشب دیدم مرغ و خروس ها بیش از اندازه سرو صدا میکنند، رفتم داخل مرغدانی ببینم چه خبر است که یک مرتبه به من حمله کرد. بیشتر جوجه ها را کشته است. این حیوان، آفت مرغدانی هاست. وقتی حمله می کند، به یکی اکتفا نمی کند و فقط هم خون ماکیان را می خورد. گردن حیوان را می گیرد خونش را که خورد، رهایش می کند. داخل حیاط، هنوز جوجه مرغ های تلف شده باقی مانده بود و جوجه اردکی به شدت آسیب دیده و بعید به نظر می رسید، زنده بماند.

به سمت آبشار سیاه کش می رویم. آبشار نزدیک به جاده روستا ست. اهالی با احداث چند کلبه چوبی، برای خود منبع درآمدی ایجاده کرده اند و مغازه هایی که احتیاجات مسافران را به طور محدود برطرف می کنند. صاحب آلاچیق، درباره وجه تسمیه سیاکش می گوید: در این نقطه ، در طول روز فقط چند ساعت آفتاب می تابد و چون سایه و تاریک است، می گویند «سیا» و «کش» هم به معنی دامنه است. یعنی دامنه کوهی که در سایه قرار دارد.

هم او یادآور می شود که آبشار سیاکش از بالای یک صخره سنگی فرو می ریزد و بالاتر از آن آبشار دیگری به معنی آبشار دره کش است. به طرف آبشار می روم، درختان بلند برگ انجیری و زبان گنجشک قد کشیده و جلوی نور خورشید را گرفته اند. خنکای آب آبشاری که از صخره ای بزرگ فرو می ریزد، تمام فضا را خنک کرده است و آبشار در ریزشگاه خود حوضچه ای ایجاد کرده و مسافرانی که آبشارهای دوگانه سیاکش و دره کش را مفری برای گرما یافته اند. خداحافظی با طبیعت و آبشارهای سیاهمزگی به زبان تالشی اهالی بود که در بدرقه مسافران می گفتند؛« سَقََ جان و دیلِ خوشینَ بَشن»

منبع: شبستان



نویسنده: newsBot
همرسانی کنید:
برچسب‎ها : شفت

نظر شما:

security code

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان