مائده طورچی، کارشناس صنایع دستی، بازاریابی و صادرات معاونت صنایع دستی و هنر های سنتی استان گیلان در یادداشتی نوشت: «قدک»، پارچه دستبافتی بود که در قدیم همچون چادر شب با دستگاه پاچال بافته می شد و به دلیل تراکم بافت بسیار بالا و فشرده، پارچه ای بسیار محکم و زمخت به شمار می آمد.
بر اساس شواهد باستان شناسی، تاریخچه «قدک بافی» از چادر شب بافی جدا نبوده و قدمت آن به هزاره اول قبل از میلاد می رسد.
لباس اصلی مردان روستا در گذشته «قدک» بود؛ خصوصا باغداران که برای محافظت از تیغ درختان و چوپانان به خاطر ضخیم و محکم بودن این پارچه از آن به عنوان شلوار استفاده زیادی می کردند، در کشتی گیله مردی نیز، مردان کشتی گیر روستا شلوار قدک را به تن می کردند، به علاوه از این پارچه به عنوان رخت و لباس دامادی (کت، شلوار و جلیقه) نیز استفاده می شد.
شلوار قدک پهلوانی کشتی گیله مردی بر پای پهلوان ایرج که از پدربزرگش پهلوان یوسف نظردخت به او رسید، اکنون در موزه مردم شناسی روستای جهانی قاسم آباد نگهداری می شود.
شلوار قدک متعلق به این کشتی گیر گیله مردی روستای قاسم آباد مربوط به ۱۰۰ سال پیش است که خواهرش «کلثوم خانم اصفیا» با نقوش سنتی آن را گلدوزی کرد.
این شلوار برای عموم از ابریشم های نامرغوب که به آن «کچ» می گفتند و همچنین از پنبه ای مخصوص که به آن پنبه آمریکایی می گفتند بعد از چله کشی بافته می شد و از دوران صفویه که استفاده از ابریشم در نساجی سنتی گیلان به اوج رسید، برای رخت و لباس دامادی و افرادی که از شرایط مالی خوبی برخوردار بودند با ابریشم خود رنگ بافته می شد. سپس به استاد حسین نامی معروف به «حسین رنگرز» روستای قاسم آباد می دادند تا آن را برایشان مشکی رنگ کند و یا با نیل به رنگ آبی نیلی درآورد.
قدک دستبافته ای پنبه ای است که با دستگاه چهار وردی بافته و برای دوخت لباس استفاده می شد. چله کشی قدک همانند چادر شب بوده و فرقی با آن ندارد، ولی در بافت پارچه چادرشب دو وردی بوده و قدک چهار وردی و در هنگام بافت قدک، طرحی از خود پارچه به صورت زیگزاگ به وجود می آمد، بافت آن نسبت به چادر شب دشوارتر است و تمرکز و زمان بیشتری را می طلبید.
با ورود شلوار های جین به روستا و همچنین بافت سخت و زمان بر پارچه قدک، به تدریج زمینه برای جایگزینی البسه ماشینی به جای شلوار ها و لباس های دستبافت به وجود آمد.
این نساجی سنتی متأسفانه به مرور زمان رو به زوال رفت و جزء رشته های منسوخ شده صنایع دستی قرار گرفت و اکنون به جز تعداد معدودی شلوار قدک که مربوط به پهلوانان کشتی گیله مردی روستا است، دیگر نشانی از آن نمی بینیم.
در بهار سال ۱۴۰۳ دوره آموزشی قدک بافی توسط معاونت صنایع دستی استان گیلان در روستای جهانی قاسم آباد شهرستان رودسر برگزار شد و ۱۹ نفر از چادرشب بافان مشتاق در آن شرکت کردند.
این کارشناس صنایع دستی گیلان در پایان اظهار امیدواری کرد با دریافت کد رشته قدک بافی از وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این نساجی زیبای سنتی مجددا احیا و زنده شود.