به گزارش خبرنگار ایرنا این آیین مذهبی امروز با حضور فرماندار و جمعی از مسئولان و مردم سوگوار با رعایت پروتکل های بهداشتی ستاد مقابله با ویروس کرونا در محل حرم مطهر آقا سلطان سید جلال الدین اشرف (ع) این شهر مذهبی برگزار شد.
عزاداران شرکت کننده در این آیین با نوحه خوانی و مداحی تعدادی از ذاکران اهل بیت (ع) مراسم سینه زنی در غم شهادت سقای دشت نینوا حضرت ابوالفضل العباس (ع) سینه زنی کردند.
همچنین در این آئین که در میان ناله و اشک عزاداران برگزار شد، نوای یا امام حسین (ع) و یا حضرت عباس (ع) در فضای معنوی حرم مطهر آستانه اشرفیه طنین انداز شد.
به گزارش خبرنگار ایرنا همچنین به این مناسبت پرچم های یا ابالفضل العباس (ع) در شهر مذهبی آستانه اشرفیه برافراشته شد.
همه ساله آیین های سوگواری تاسوعای حسینی با حضور پرشور عاشقان عصمت و طهارت در شهر مذهبی آستانه اشرفیه برگزار می شد که امسال به جهت پیشگیری از شیوع ویروس کرونا این آیین با رعایت دستورالعمل های بهداشتی برگزار شده است.
شهر آستانه اشرفیه در شرق استان، به واسطه وجود بارگاه حضرت سلطان جلال الدین اشرف (ع) برادر امام رضا (ع) یکی از کانون های مذهبی گیلان وزیارتگاه عاشقان اهل بیت (ع) از سراسر نقاط کشور است.
حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف (ع) در سال ۱۸۰ قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود.آن حضرت کوچکترین فرزند حضرت امام موسی کاظم (ع) بوده و نام مادر بزرگوارشان نیز نجمه است.
سید جلال الدین اشرف (ع) دومین چهره علوی مشهور است که بعد از یحیی بن عبدالله بن الحسن بین سال های ۲۰۶ تا ۲۱۰ هجری قمری وارد سرزمین گیلان شدند.
سید جلال الدین اشرف (ع) پس از شهادت امام رضا (ع) برادر بزرگوارشان وارد گیلان شدند که هنگام ورود به این منطقه اولین نبرد و مقابله را در حوالی زنجان و قزوین که در آن زمان دارلمرز بین اعراب مسلمان و دیلمیان بود، با خوارج و لشکریان خلفای عباسی داشته است.
پس از شهادت آن بزرگوار؛ پیکر پاک آن حضرت طبق وصیتش در تابوت گذاشته شده و در رودخانه خروشان سفیدرود رها می شود.
پیکر آن حضرت بعد از گذشت یکصد کیلومتر در حوالی لاهیجان و در قریه اکیم به ساحل رسید و توسط مردم از آب گرفته و در همان کنار ساحل به خاک سپرده شد.
گوهر شاد خانم بنت کیا رستم که از خاندان شیعی آل بویه بود در سال ۳۱۱ هجری قمری گنبدی زیبا بر روی قبر آن حضرت بنا نهاد و محل دفن سید جلال الدین اشرف (ع) که در آبادی بی نام و نشانی قرار داشت؛ بعدها به نام های کوچان ، جلالیه، اشرفیه و هم اکنون آستانه اشرفیه معروف است.
۱۴۰۰/۰۵/۲۷ ۱۶:۱۰
